Bir şey yok

Bazen sıkılırsın ya. Sorgulayacak binler varken, anlamlandırdığın bir bile yoktur. Boşverler, siktiretler arasında gidip gelirsin. Kimi kıpırtı yaratır, kime dibe çeker. Alıp başını gitmek istersin ya, anlamaz zannedersin kimse seni. Koca dünyada, bir sürü insan, hayvan ve ağaç ölü gibi gelir sana. Dokunma hissin azalır. Suratın çamura döner. Hareketin yetin biter ya, neler yapabileceğini bilmene rağmen. Anlatmak bile istemezsin ya durumunu ve anlayan olursa suratından, “bir şey yok” dersin. Bir şey yoktur o anda hakikaten, hiçbir şey yoktur o anda. Anlamasınlar istersin zaten fazlasını. O boşlukta bir süre yanlız kalmak istersin. Kimse gelmesin mağrama ben mutluyum, dersin ya. Havanın daha da kapatmasını, soğuğu, bulutu yağmuru daha çok istersin ya. Chopin istersin ya kulağında.